! چشم تاريخ زخم خورده ايران به حزب ميهن دوخته شده است

! هم ميهن

نجات کشور بدون سازماندهی نيروهای ايراندوست و آزاديخواه و کاری تشکيلا تی هرگز و هرگز ممکن نخواهد شد، چنانکه تا کنون نشده است

 ما اعضای حزب ميهن در برابر پرچم شير خورشيد نشان ايران، خون پاک شهدای انقلاب مشروطه و تاريخ پرغرور ايران سوگند ياد کرده ايم، که تا بيرون راندن کامل اهريمنان پليد دستاربندايرانکش از سرزمينمان بيکديگر پشت نکرده و تا پای جان برای اين هدف مقدس ملی ميهنی تلاش نماييم

ما عميقاٌ ايمان داريم که در اين مرحله سرنوشت ساز از تاريخ کشورمان هيچ نسخه ديگری وجود ندارد و رضا شاه پهلوی دوم تنها اميد ما برای حفظ استقلال وتماميت ارضی ميهنمان و بازگشت مجدد غرور و آبروی برباد رفته ما در دنيا است

زمان شعر و شعار بسرآمده ، وقت تنگ است و کشورمان در حال نابودی کامل

 اگر براستی ميهنمان را بيش از علا ئق فردی خود دوست ميداريم، بايد از تفرقه دست برداشته و به کار جمعی روی آوريم. اين تنها ره رستگاری ما است. ورنه ايرانی بر جای نخواهد ماند که بر سر آن يقه همديگر را بدريم

سخنان خردمندانه روشنفکری مسئول و شرافتمند بنام دکتر علی ميرفطروس

ما مردمی هستيم كه غالباً آينده را فدای گذشته ناشاد خويش می كنيم و در اين مسير، همه داده ها و دستاوردهای مثبت گذشته، همه راه ها و پل ها را هم خراب می كنيم. "انقلاب شكوهمند اسلامی" -در واقع- دستاورد همين بی اعتنائی ها و عدم آينده نگری روشنفكران ما است. اسارت در زندان ذهن های گذشته روشنفكران ما را وقتی با كرامت، مدارا و آينده نگری روشنفكران آفريقای جنوبی و اسپانيائی(حتی كمونيست های شان) مقايسه می كنيم، می بينيم كه "تفاوت ره از كجاست تا به كجا"! آنها با آينده نگری و مدارا، بر زمينه يک گذشته عميقاً خونبار، آفريقای جنوبی و اسپانيای نوينی می سازند و ما -امّا- هنوز از قبرستان ها و از جمجمه های مردگان "الهام" می گيريم

 در واقع برای بسياری از روشنفكران ما، آينده، در اسارت اين گذشته تلخ و ناشاد است، بی آنكه با فروتنی بپذيريم كه ما(اپوزيسيون و روشنفكران) نيز در ايجاد آن گذشته ناشاد، سهم فراوانی داشته ايم. چندی پيش يكی از سروران منسوب به "جبهه ملّی" می گفت: «اگر قرار است كه باز حكومت پهلوی باز گردد، من در كنار همين جمهوری اسلامی خواهم ماند!»... اينگونه بی پروائی و مسئوليت گريزی در انديشيدن به آينده ايران واقعاً تأسف بار است. در باره رضاشاه و مصدق و محمّد رضاشاه و 28 مرداد و "انقلاب شكوهمند اسلامی"، می توان نوشت(و فراوان هم بايد نوشت) امّا احاله كردن يا مشروط كردن هرگونه اتّحاد و همبستگی ملّی به مسائل گذشته، فقط به نفع تداوم حكومت اسلامی است

در اين 25 سال، رژيم اسلامی نه تنها منابع مادی و اقتصادی جامعه ما را تاراج كرده، بلكه مهم تر از همه، اخلاق انسانی و غرور ملّی مردم ما را به تباهی كشانده است. اين رژيم نه تنها جوانان ما را كشته و تباه كرده بلكه مهمتر از همه، "جوانی" را در جامعه ما كشته است. نه تنها زنان و دختران ما را سركوب كرده، بلكه "دختری" و "حس زن بودن" را در جامعه ما نابود كرده است... در برابر اينهمه قتل و غارت و فساد و فقر و فحشا، متأسفانه بسياری از روشنفكران و سروران سياسی ما(خصوصاً در خارج از كشور) با طرح "شبه مسئله"ها، مسئله اساسی -يعنی اتحاد و همبستگی برای رهائی ملی- را فراموش كرده اند

صفايی عضو پيشين شورای مرکزی حزب مشروطه ، اينجا حزب مشروطه است يا جمهوری اسلامی  ؟

Mihan Party,s Web Sites : 

 This web site is best viewed using: Microsoft Internet Explorer at 800x600  Resolution.