گرچه فرد پرستی و پيروی صرف ازهرشخصی آنهم درعالم سياست که دائماّ درگردش و دگرگونی است کار را به جمود وارتجاع  ميکشاند و حتا ملايان نيز با درک اين موضوع راه امامشان را پی نگرفتند، ليکن حتا اگر قرارهم باشد که افرادی را بعنوان پيروان راستين محمد مصدق شناسايی کنيم ، بهتراست که درابتدا لااقل مصدق واهدافش را بشناسيم. تا آنگاه با مقايسه افکار و افعال آنانی که خود را پيرو وی بحساب مياورند به داوری بنشينيم. که آيا اين خيل عظيم اصلاّ مصدق را ميشناسند. اعمال و موضعگيريهای آنان به مصدق نزديک است ، يا اينکه بسياری از اينها با گشودن دکان مصدق، کالای تقلبی ديگری را عرضه ميکنند ؟ پيش از بيان نزديکی و يا دوری به هدفی ،ابتدا بايد خودهدف مشخص گردد. زيرا بدون تعييّن هدف ، تخمين فاصله با آن امری ناميسر است. نميتوان گفت نزديک هستيم بدون اينکه گفته شود بکدامين مکان

    ويژگيهای مصدق

 همانگونه که اشاره کرديم ، ازشرح جزئيات درميگذريم و صرفاَََََ بنکاتی ميپردازيم که به موضوع بحثمان مربوط ميگردد. نخستين ويژگی زنده ياد دکترمصدق پايبندی وسواس گونه وی به اخلاقيات بود. بطوريکه عده ای از نزديکانش دليل سقوط دولت وی را همين خصيصه وی دانسته اند که بياران خود اجازه تجسس وخنثی کردن دسايس را نداد. يکی ديگرازخصوصيات مصدق استغناء طبع و بی اعتنايی وی به ماديات بود. او سياستمدار پاکيزه دامانی بود که هرگز وکالت و وزارت را تبديل به وسيله چپاول وانباشت ثروت نکرد. مصدق تنها نخست وزيرتاريخ ميهن ما است که در تمام مدت صدارت نه تنها ديناری حقوق دريافت نکرد، بلکه حتا بهای بليط مسافرت به ديوان لاهه و سازمان ملل متحد، برای دفاع از حقوق ملت ايرانرا نيز از حساب شخصی خويش پرداخت نمود. ازديگر ويژگيهای مصدق استقلال طلبی بی چون و چرای او بود. تمام تلاش وی در جهت آن بود که هيچ قدرت خارجی حق مداخله درمقدرات ما ايرانيان را نداشته باشد. اگرسرآن داشته باشيم که ازمجموعه آنچه برشمرديم به يک نتيجه گيری دستيابيم و به راز محبوبيت بيسابقه او که مورد تائيد همکان است پی بريم،آنگاه چکيده اين محسنات را ميتوان در يک جمله اينگونه بيان کرد که زنده ياد دکتر محمد مصدق انسان شريفی بود که برای اعتلای نام ملک و ملتش از تمامی علائق ، منافع واحساسات فردی خويش درگذشت

 مشهوراست که او نه تنها از زندانبانان خودهيچ کينه ای بدل نداشت بلکه با آنان رفتاری کاملاُ توام با احترام نيزداشت و تا آنجايی که ميتوانست حتا بدانان هم مهر ميورزيد. صرفنظراز ستيزی سخت اما بسيارمحترمانه که مصدق درصحن علنی مجلس با رقبا و مخالفين خود داشت ،هرگز در جايی از قول خود مصدق وديگران ديده  و شنيده نشده که وی به فردی بددهانی و فحاشی کرده باشد. نگارنده که از دوستدارن قديمی زنده ياد مصدق هستم و برای تهيّه دهها ساعت برنامه راديويی و نگارش مطالب گوناگونی در پاسداشت ازميهن دوستی وی تقريباُ تمامی نوشته های خودمصدق و ديگران درباره او را مطالعه کرده ام ، هرگز در جايی مشاهده نکرده ام که مصدق به کسی لقب خائن داده باشد و يا نسبت به فردی کين ورزی کرده باشد. مصدق مشکل شخصی با کسی نداشت. اختلاف وی صرفاّ سياسی بود. آنهم برای دفاع از منافع ملی مردم ايران نه چيزديگری 

 نئـو مصد قيسم اسلام پناه

با شناختی که از زنده ياد دکترمحمد مصدق بدست داديم ، بيگمان کسانی را ميتوان در زمره دوستداران و پيروان وی بحساب آورد که اگر نه تمامی حداقل بخش ناچيزی از اين ويژگيهای اخلاقی و سياسی را از او به ارث برده باشند. با چنين فرمولی کاملاّ عقلانی و منطقی آيا کسانی چون ابراهيم يزدی ها، حسن حبيبی ها، بنی صدرها و نبوی ها که به تنها چيزی که پايبندی ندارندهمانا اخلاق سياسی است ، و برای مقام به هردنائتی تن دردادند را ميتوان مصدقی ناميد ؟ آيا حزب پرافتخار! توده را که دقيقاّ برخلاف مرام و مشی مصدق بيش ازشصت سال برای ذلت و وابستگی ما به همسايه شمالی کوشيد را ميتوان در زمره پيروان راه مصدق بحساب آورد ؟ بدون شک درميان اين گروهها هستند کسانی چون دکترحسين اشراقی که از سرصدق به زنده ياد مصدق عشق ميورزند و قصدشان به پيروی از وی خدمت به ملک و ملّت است. اما بيشترين اينها از نام مصدق بصورت ابزار پيشبرداهداف خود بهره ميبرند. تا آنجا که امروزه عده ای ازعوامل پنهان اتحاديه اروپا و رژيم جمهوری اسلامی با سوء استفاده از نام مصدق وجبهه ملی کاری جز ايجاد نفاق در ميان اپوزيسيون و خدمت به ملايان ندارند. تا چند سال پيش در خارج از کشور بجزدرجمع عده محدودی ازعناصرملی هيچ نامی از مصدق درميان نبود. ليکن امروزه زمين و زمان انباشته ازمصدقی است. هرچه هم که نظام آخوندی به سراشيبی سقوط نزديکتر ميشود شمار اين نئو مصدقی ها ورم ميکند. بويژه در کشورهايی چون کانادا و سوئد که از پايگاههای اصلی نظام اسلامی و توده اکثريت بشمار ميرود

چهاردهسال پيش که نگارنده به اتفاق تنی چند از يارانم برای نخستين بار درجهان مقدمات گراميداشت يکصدودهمين سالگرد تولد مصدق را دراستکهلم فراهم مياورديم ، با وجود امداد خواهی دوماهه ما از طريق راديو ملی صدای ميهن،هيچ مصدقی و جبهه ملچی را دراينکشورنيافتيم که ازما دستگيری نمايد. يا چند کلامی برای مدعوين صحبت کند، ياحداقل عکسی ازمصدق داشته باشد که بتوان آنرا بديوارسالن مراسم آويخت. عاقبت هم خود با فقر و قرض وبی هيچ کمکی اين مراسم را برگذار کرديم. اما امروزه خداوند سبحان برکت دهد که از دروديواراستکهلم مصدقی ميريزد. تازه مصدقيانی که مرتباُ هم کنفرانس و جلسات سخنرانی برپا ميکنند. که صد البته، تنها موضوع دايمی اين مراسم نيز ذکر مصيبت عظمای کودتای بيست وهشت مرداد و هشدار بدعوت شوندگان در رابطه با خطر بازگشت رضا پهلوی و احتمال سقوط حکومت مستضعفين ( پرولتاريا ) يادگارحضرت امام است. جالب توجه اينست که بيشترين اين نئومصدقی ها افراد بسيار ثروتمند و از ميان کسانی هستند که با داخل داد وستد بازرگانی دارند و بی هيچ مشکلی به ايران مسافرت ميکنند

نتيجه

 اگربراستی دوستدار مصدق هستيم بايسته است که اخلاق سياسی وشرافت ملی وی را هادی و راهنمای خود قرار دهيم. مصدقی نباشيم. خود باشيم وانسان باشيم.  کسانيکه فکرميکنند که با سريش کردن نام خود به مصدق ميتوانند کسب وجاهت و محبوبيت کنند سخت دراشتباهند. مردم خود مصدق را دوست دارند نه هر بيسروپايی را که ميخواهد ازنام او کسب مشروعيت و هويت کند. هرپا اندازو دلال سياسی را که بصرف مصدق مصدق گفتن روی سرگذارده حلوا حلوا نميکنند. گذشته ازاين ،اگرمصدق شخصاُ به نيکنامی شهره است، ليکن مصدقی جماعت در اين ملک پرونده سياهی دارند. اگر چند نفری هم از اين طايفه به نيکنامی می زيند و مردند بخاطر مصدقی بودنشان نيست. ملاک ، عمل خود آنها بوده و هست. اين درسی است که ما از شاپور بختيار گرفتيم. انسانيکه وقتی مردم و ميهن خود را در خطرديد حتا از سرخون پدر خود نيز درگذشت. اين خيل سفيهان و يا عوامل ملايان که امروز اينطرف و آنطرف با نام مصدقی و جبهه ( ضد) ملی در خدمت مستقيم ملايان هستند و يا ديگرانی که با تضعيف شاهزاده رضا پهلوی بجرم ناکرده اما نابخشودنی( درصورت پادشاهی ممکن است ديکتاتوری کند !! ) از سرجهل در خدمت ملايان قرار گرفته اند، نشان ميدهند که حتا بمنظور اجرای نيات خود هم که شده ابداً اخلاق ومفهوم مبارزات مصدق را درک نکرده اند

اولاً که مصدق درهمه عمريک مشروطه خواه بود. دوماً او مرد ميدان سياست بود. دولتمرديکه ميدانست که در دنيای سياست دوستيها و اختلافات متغّيير بوده و بستگی به تامين منافع ملی کشورش دارد. او يک ملی گرا بود، نه يک ملا صفت آمريکا ستيز که بخاطر عناد و لجبازی ميهن خود را برباد دهد. نگاه  به مصدق بصورت عامل کينه و نفاق کار عوامل جمهوری اسلامی واهانت به اين انسان است.  کلام واپسين اينکه : تنها دليل اين مصدقيهای قلابی برای مخالفت با شخص شاهزاده اينست که وی ازخاندان پهلوی است. بيجا نيست اگر ازاينها سئوال شود چنانچه تمام تهمت های شما هم نسبت بشاه فقيد صحيح باشد که ابداً اينطورنيست ، شما که تا اين اندازه ايل و تبارشاهزاده رضا پهلوی را ملاک خوبی و بدی وی قرارميدهيد چگونه ميتوانيد به مصدقی که از خانواده زنباره و ايران بربادده و بی لياقت قاجاری بود تا اين اندازه احترام قايل شويد ! ؟